Dziś kolejna porcja informacji o chorobach cywilizacyjnych. Poznaj takie choroby jak anoreksja, bulimia czy pracoholizm.
Anoreksja
Choroba kolorowych magazynów
Anoreksja, dosadnie nazwana jadłowstrętem psychicznym, to zaburzenie odżywiania polegające na bezustannym dążeniu do utraty masy ciała. W powstawaniu choroby biorą udział czynniki:
osobowościowe,
rodzinne,
kulturowe,
biologiczne.
Anoreksja atakuje częściej osoby bardzo ambitne, z rozbitych rodzin, którym stawia się wysokie wymagania. Chorują głównie osoby młode, w wieku 12-20 lat. Częściej są to dziewczęta niż chłopcy.
Gdy anoreksja staje się widoczna…
Objawy są często dyskretne i słabo zauważalne…
Omijanie posiłków, eksperymentowanie z dietami i kult szczupłej sylwetki uznawane są za coś zupełnie normalnego wśród nastolatków.
W późnym okresie choroby bardzo niska masa ciała, wystające kości, bladość skóry, słaba kondycja włosów i paznokci budzą niepokój rodziców i znajomych, którzy zaprowadzają chorych do specjalistów.
Leczenie opiera się głównie na intensywnej psychoterapii. W przypadku wyniszczenia, konieczna jest hospitalizacja i żywienie drogą naczyń krwionośnych.
Bulimia
Co robią bulimicy?
Uważa się, że przyczyny bulimii są podobne do tych, które powodują anoreksję. Osoby chore są niezadowolone ze swojego wyglądu i nie potrafią go zaakceptować. Próbują schudnąć, ale najczęściej kończy się to napadami żarłoczności.
Po ataku chore mają wyrzuty sumienia i żeby uchronić się przed przytyciem, prowokują wymioty. Stąd jednym z charakterystycznych zachowań, na które warto zwracać uwagę u nastolatków, jest uciekanie do toalety zaraz po spożytym posiłku.
Podczas napadu żarłoczności, chorzy potrafią zjeść pokarm o wartości energetycznej większej od ich całodziennego zapotrzebowania energetycznego, do tego w bardzo krótkim czasie.
Oprócz prowokowania wymiotów, próbują również innych metod, które mają zapobiec zwiększeniu masy ciała:
stosują środki przeczyszczające i moczopędne,
intensywnie uprawiają sport,
między napadami prowadzą głodówki.
Skończyć z bulimią
Leczeni bulimii, podobnie jak wszystkich zaburzeń odżywiania, jest trudne i wymaga czasu. Stosowane jest leczenie farmakologiczne (chory podaje się leki przeciwdepresyjne) oraz psychoterapia. Jednocześnie wyrównuje się ewentualne niedobory żywieniowe i próbuje wykształcić prawidłowe nawyki dietetyczne.
Pracoholizm
Gdy praca staje się życiem…
Pracoholizm to uzależnienie od wykonywanej pracy. Na tę chorobę narażone są przede wszystkim osoby ambitne, pilne i perfekcyjne. Charakterystycznymi symptomami pracoholizmu są:
brak czasu na odpoczynek,
zaniedbywanie obowiązków rodzinnych,
ciągłe branie nadgodzin,
zostawanie do późna w pracy,
problemy ze snem,
nerwowość,
lekceważenie oznak:
wyczerpania organizmu,
przemęczenia,
pojawiającej się grypy.
Skutki braki czasu
Dlaczego pracoholizm jest czymś niezdrowym? Ponieważ prowadzi do zaburzenia równowagi w życiu osobistym i rodzinnym. Jego konsekwencjami są:
wypalenie zawodowe,
choroby psychiczne,
zaburzenia osobowości,
wyczerpanie fizyczne, które znacznie osłabia odporność organizmu.
Nie bez znaczenia jest również wpływ pracoholizmu na życie rodzinne i towarzyskie. Ciągły brak czasu znacznie pogarsza kontakty z najbliższymi.